erkele

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

erkele-

1. (acc. ile) : okşamak; nazlandırmak; şımartmak; 2. (dat. ile) umut bağlamak; sizderge işengemin, sizderge erkelegemin: size inanmıştım, size umutlarımı bağlamıştım.

Son arananlar:

• iil,
• Məşğul,
• wince,
• beg,
• Rehim,
• alyumur,
• tanılanlık,
• shol,
• qitə,
• insignificant,
• kırkala,
• yekparə,
• grad,
• gyrgy,
• puls,
• fikr,
• Qandaq,
• armudu,
• sanguine,
• çekele,
• taslak,
• erkele