Başha
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
başha
başka, farklı, diğer, ayrı, öbür. ~ zat: başka şey, ~ çurum: başka bahane, ~ zamanda: başka zamanda, ~ madar: başka imkân, ~ analadan tuvğanla: farklı analardan doğanlar, ne ~sı bardı: ne farkı var, anı ~ carı sal: onu ayrı yere koy, üydegisinden ~ caşaydı: ailesinden ayrı yaşıyor, tilleri ~dı: dilleri farklıdır, karnaşımdan ~ körmeyme: kardeşimden farklı görmüyorum, ~ bolmay: tıpa tıp aynı, tereddüt etmeden, sakınmadan, çekinmeden, ~ bolmay itni biridi: tıpa tıp itin biridir, ~ bolmay urup seni cerge kaplarma: sakınmadan vurup seni yere uzatırım, ~nı koy: başkasını bırak, ~nı koy aña salam berirge de caramaydı: başka şeyi bırakın ona selam vermeye bile değmez.