eniklevçü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

eniklevçü

taklitçi, mukallit. ~ adam: mukallit adam.

Son arananlar:

• ahsak,
• kübü,
• etan,
• ey,
• tañdan,
• ətli-canlı,
• havana,
• ýaýkanmak,
• xoşbəxtlik,
• sayırbayır,
• oturuk,
• üşmek,
• opsuz,
• tamamlama,
• bıç,
• qeyrətsiz,
• clinic,
• ösübermek,
• Sümük,
• depbe,
• mizoj,
• eniklevçü