enemek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

enemek

enemek, en koymak. Kozulanı kulakların eneydile: kuzuların kulaklarını eniyorlar.

Son arananlar:

• dänme,
• mancar,
• Çirkab,
• fusunkor,
• qaycha,
• sherikchilik,
• şöhret,
• şanə,
• kaşıv,
• alaçu,
• mekik,
• Toqqa,
• ézik,
• sıyrat,
• pyýada,
• çile,
• kıyla,
• türlüsü,
• orunbasar,
• ülüg,
• iyot,
• enemek