emilmek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
emilmek
emilmek.
Son arananlar:
- yürütmek,
- manqurt,
- yürüyüş,
- affetmek,
- güye,
- yürekli,
- yürgenmek,
- Charx,
- giriş,
- yürmek,
- Börü,
- öltürüü,
- yütmek,
- nikah,
- yüyürüşmək,
- şan,
- yüyürək,
- Naqqal,
- yüyürtmə,
- yüyən,
- şıngır,
- emilmek