emeç

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

emeç

и. имгеч (кайбер үсемлек һәм хайваннарның имү органы)

Son arananlar:

• terekelemek,
• sığa,
• filologiya,
• badi,
• cloud,
• capture,
• salkın,
• coşturmak,
• begimli,
• taraşman,
• badal,
• taphan,
• uzağı,
• tadu,
• badana,
• patda,
• esaslı,
• prodüser,
• Chaman,
• Mard,
• prize,
• emeç