salkın
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
salkın
serinlik, serin; küzgü koñur salkın: sonbahardaki hafif serinlik; salkın köz menen kara-: ihtimamsız, dikkatsiz davranmak; işke salkın kara-: işe ehemmiyet vermemek, üstünkörü yapmak.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
salkın
serin, serinlik, gölge, durgun. ~ ayaz: serin rüzgâr, serin ayaz, ~ hava: serin hava, kün ~ boldu: gün serinledi, terek ~: ağaç gölgesi, tavdan ~ uradı: dağdan serinlik geliyor, üynü ~ına olturup lahor etedile: evin gölgesine oturup sohbet ediyorlar, ~ bolmak: serinlemek, gölgelenmek, kün ~ boldu: gün serinledi, ~ etmek: gölgelemek, gölge yapmak, ~ salamlaşıv: soğuk selamlaşma (mec.), bügün ~ körünese: bugün durgun görünüyorsun.