emanetçi

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

emanetçi

и. әманәтче; (билгеле бер түләү бәрабәренә) тапшырылган нәрсәне саклап торучы

Son arananlar:

• ihtiyat,
• yaratqan,
• veneration,
• asanlaşdırılmaq,
• vəbal,
• uçmaklyk,
• atbakar,
• tütək,
• DAĞ,
• kırkmak,
• ornaşmak,
• kögüş,
• O'lmoq,
• deal,
• metaphysical,
• TEPEGÖZ,
• murda,
• foh,
• univermag,
• üktee,
• harbız,
• emanetçi