elgenmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

elgenmek

→ilgenmek.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

elgenmek

kendisi içln elemek·I, 255

Son arananlar:

• spravochnik,
• püstüli,
• sonalamaq,
• töňňe,
• ögrenmek,
• şiir,
• dözüş,
• azablı,
• Mikrobioloq,
• gülälek,
• quramoq,
• şimdi,
• o'ylamoq,
• manto,
• uvertyura,
• birigün,
• kimyəvi,
• küyörmön,
• konç,
• suvık,
• russ,
• elgenmek