birigün

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

birigün

[bi:riğün], hal. Ertirki günüň ertesi, ýene iki günden. Aşgabada birigün gitmekçi.

Son arananlar:

• aykırık,
• intimacy,
• Axund,
• ýelejiremek,
• güp,
• dürbi,
• Nizo,
• kaynata,
• cülgüç,
• firqa,
• köydürge,
• beglig,
• çıda,
• qubernator,
• müşfik,
• yumulaq,
• sergende,
• kamatgan,
• kalacük,
• pərpətöyün,
• mugallym,
• birigün