birigün

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

birigün

[bi:riğün], hal. Ertirki günüň ertesi, ýene iki günden. Aşgabada birigün gitmekçi.

Son arananlar:

• bulçuñ,
• tiqirlamoq,
• maksi,
• çıplak,
• kapir,
• hyh,
• palata,,
• etigen,
• tijenmek,
• tutaşmak,
• apannamak,
• biliş,
• tarlan,
• ulıgu,
• seyran,
• oyat,
• aşsamak,
• tagsyr,
• gorsalmak,
• irəm,
• gazanç,
• birigün