birigün

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

birigün

[bi:riğün], hal. Ertirki günüň ertesi, ýene iki günden. Aşgabada birigün gitmekçi.

Son arananlar:

• ö,
• yoksulluk,
• amır,
• körgüzmek,
• neptün,
• urum,
• éniqlash,
• ýalta,
• məşşatəlik,
• şırımlamaq,
• kaýsy,
• arınmak,
• aşıgıç,
• Sıltak,
• vp,
• iftixar,
• payema,
• deodorant,
• galiba,
• Kaleydoskop,
• toxumaq,
• birigün