ekleýji

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ekleýji

at. Ekläp-saklaýan, eklenç edýän adam.

Son arananlar:

• hışım,
• dulda,
• savagich,
• ur,
• karçığa,
• zərqanadlı,
• koldurma,
• emr,
• Dokuma,
• aslı,
• bıs,
• Temiz,
• şuuraltı,
• empirik,
• Mutabık,
• na,
• Yığışdırmaq,
• kurşag,
• jinni,
• təng,
• takal,
• ekleýji