ehl

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

ehl

a. Oturan, halk, yerli. Sen'et ehli – Sanatçılar. Pen ehli – İlim adamları; bilginler. Kesip ehli – Meslek sahipleri. Ehli kelem – Yazarlar. Ehli ishiq – âşıklar. Ehli din – Din adamları. Ehli Islam – Müslümanlar.

Son arananlar:

• irmem,
• ilex,
• patriarch,
• Jora,
• qürab,
• bemeni,
• telpakdoz,
• ademchilik,
• adıl,
• Nəva,
• TARIF,
• Döl,
• İtmek,
• ağadayı,
• molekül,
• kıma,
• mursa,
• saldırıcı,
• böküş,
• bölmö,
• sect,
• ehl