egevleniv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

egevleniv

eğelenme, törpülenme.

Son arananlar:

• dört,
• kudaça,
• daraba,
• torç,
• baştant,
• saxlanma,
• bedmek,
• əşya,
• testi,
• MÜKEMMEL,
• zıplamaq,
• nişlemek,
• humus,
• alsız,
• fist,
• begres,
• bekâr,
• muhasip,
• nemis,
• medh,
• ayinə,
• egevleniv