tokul

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tokul-

pas. toku-‘dan; karşı adlımda sar ala turğan eken tokulup folk.: önümde srı-benekli (at) eyerlenmiş halde duruyordu.

Son arananlar:

• welter,
• shepe,
• meydan,
• wv,
• buzlaq,
• chiqildimaq,
• dolbor,
• tiğ,
• ogşaşmak,
• litrlab,
• qırhaqır,
• bəsti,
• resuscitate,
• cilvələnmə,
• Hornan,
• hadya,
• qonit,
• meclis,
• şamal,
• borkulda,
• yalbı,
• tokul