tokul

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tokul-

pas. toku-‘dan; karşı adlımda sar ala turğan eken tokulup folk.: önümde srı-benekli (at) eyerlenmiş halde duruyordu.

Son arananlar:

• təlx,
• zabt,
• mütecaviz,
• cannibal,
• mölt,
• Töhfə,
• yüz,
• ertde,
• kababçı,
• zen,
• Azot,
• efendim,
• səliqəsiz,
• sula,
• vurulan,
• transcendental,
• məlul,
• kereklemek,
• harç,
• lofty,
• median,
• tokul