ebli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ebli

kafası çalışan, soruna çözüm bulan, uzelli, mahir, becerikli. ~ adam: uzelli adam, becerikli adam.

Son arananlar:

• cehalet,
• soyutma,
• amut,
• dırnaq,
• sülçi,
• səfbəsəf,
• başak,
• maarifpərvər,
• reinforcement,
• Məkərə,
• dostu,
• sulash,
• dogmatic,
• Qaçırtmaq,
• şiləplov,
• qatiy,
• kösöö,
• yabanarısı,
• şapka,
• gamgin,
• nivx,
• ebli