ebli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ebli

kafası çalışan, soruna çözüm bulan, uzelli, mahir, becerikli. ~ adam: uzelli adam, becerikli adam.

Son arananlar:

• añılı,
• agyzgapak,
• penni,
• rebel,
• çürkü,
• abolish,
• koloni,
• kvorum,
• sağınt,
• ýüksünmek,
• dozanqurdu,
• kazan,
• İng,,
• Keleçi,
• terbiyelilik,
• hoşnut,
• tr,
• ahaq,
• crash,
• çizmek,
• kuyu,
• ebli