ebli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ebli

kafası çalışan, soruna çözüm bulan, uzelli, mahir, becerikli. ~ adam: uzelli adam, becerikli adam.

Son arananlar:

• haýalýagal,
• bikir,
• cırılmaq,
• gidici,
• publisist,
• Gel,
• doğramaq,
• hərəkə,
• maximal,
• Kowı,
• kaska,
• minnat,
• çig,
• yelim,
• külembibi,
• help,
• çırtlamaq,
• Okuyucu,
• yegâne,
• gabza,
• baştöben,
• ebli