dımdım

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

dımdım

Saz, ud, çalgı aleti.

Son arananlar:

• winta,
• soguk,
• cuundu,
• tüvit,
• qiya,
• kudul,
• aşıktık,
• fırka,
• uçma,
• quyruq,
• scat,
• düşüşmek,
• işenmek,
• alamangiz,
• kirşə,
• məqbərə,
• şemal,
• keklik,
• gristle,
• sohta,
• köjemek,
• dımdım