bişmek
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
bişmek
işl. 1. Nahar ýetişmek, owkat taýýar bolmak. Saňa bu gün künji ýagyna bişen mele palaw bermesem bolmaz (B. Seýtäkow). 2. Ösüp, ýetjek derejesine ýetip, iýmäge ýaramly bolmak, ýetişmek. Bişen zamçanyň ysy kükäp, burna urýardy. 3. göç.m. Gaýgy-gam çekmek, hasrat çekmek. 4. Bir ýeriňi gyzgyn zada ýakmak. Süýtde agzy bişen, suwy üfläp içer (Nakyl). Ýakma, bişersiň, gazma, düşersiň (Nakyl). 5. göç.m. Köp kynçylygy görmek, köp zady başdan geçirmek. Ol durmuş gazanynda bişen adamdy. 6. Ýakylyp daş halyna öwrülmek (kerpiç). Onuň daşynyň bir bölegine bişen kerpiç bilen haýat etdik (“Türkmenistan”).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
bişmek
pişmek, olgunlaşmak. Gardoşla bişdilemi: patatesler pişti mi, et çiyli-bişli bişgendi: et yarım yanlış pişmiş, et yarı çiğ yarı pişmiş halde, gardoşla bişip eziregendile: patatesler pişip ezilmişler, kertmele bişgendile: armutlar olgunlaşmışlar, küreş otda bişgen adam: mücadele ateşinde pişen adam, issiden bişip kalabız: sıcaktan yanmak pişmek üzereyiz.