amanlıkçı
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
amanlıkçı
kötülükçü, hırsız, eşkiya, haydut. ~ nögerle: haydut arkadaşlar, ~ kavum: eşkiya güruhu, ~ adam: fenalık yapan adam, ~nı tilin ~ bilir: kötülükçünün dilinden kötülükçü anlar (a.s.), ~nı şağatı ant bolur: kötülükçünün şahidi yemindir (a.s.).