gurgun

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gurgun

[gurğun], syp.1. Sag, jan saglygy oňat, sagdyn, sagat. – Gurgunmy? Haçan geldiň?2. göç.m. Maddy taýdan üpjün, gurply, barly. Biz gaty gurgun ýaşaýarys.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gurgun

(malk.) kertenkele.

Son arananlar:

• küzö,
• aşıkış,
• muqaddas,
• sarban,
• bulgamak,
• çövkən,
• mapping,
• mıçık,
• esri,
• Şəhər,
• Keyif,
• spike,
• Dinmə,
• beriş,
• maanay,
• owan,
• sun,
• tabağa,
• welcome,
• titrimek,
• Lovğa,
• gurgun