tabağa

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tabağa

bk. taba.

Son arananlar:

• Korpa,
• ulıç,
• erindeş,
• ewre,
• yarmak,
• talaşlamak,
• Oğese,
• Təsərrüfat,
• guruganlyk,
• boyaqchiliq,
• vaqtincha,
• alaxbulax,
• apiyet,
• tabesiz,
• wekillik,
• Amel,
• büllur,
• ormok,
• kalaa,
• yanında,
• yamamak,
• tabağa