apiyet

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

apiyet

a. Afiyet, selâmettik, esenlik.

Son arananlar:

• Baro,
• beziler,
• mölermek,
• vitir,
• aha,
• görgi,
• nağıs,
• probe,
• carı,
• gizir,
• duyum,
• ayaqaçma,
• qurum,
• komisyon,
• ajama,
• biçik,
• tahtalı,
• jöwen,
• biⱨi,
• cold,
• gəşt,
• apiyet