döñ
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
döñ
tepe; yüksek yer.
Son arananlar:
- ussuluq,
- til,
- şılpı,
- çetrek,
- halay,
- cubic,
- synchrony,
- oğursuz,
- birə,
- mastan,
- idegli,
- Göçer,
- qalb,
- ojaynimaz,
- corgi,
- Tönmek,
- süd,
- MEYVE,
- Avcı,
- ölü,
- Perpendikulyar,
- döñ