duuçar

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

duuçar

f. karşılaşan; rast gelen; çarpan; balağa duçar bol-: belâya duçar olmak, çatmak; okko duuçar bol-: kurşuna rastlamak.

Son arananlar:

• active,
• Sahra,
• yastık,
• nayıb,
• agşamara,
• shifer,
• emchi,
• hawa,
• yonga,
• koşaklık,
• kuluğan,
• yasandırmak,
• Doğun,
• hapsetmek,
• araştırma,
• kith,
• çokja,
• püsmek,
• odlama,
• o‘rmak,
• haçadırnaq,
• duuçar