nayıb

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

nayıb

naib, vekil. İymam Şamilni ~ları: İmam Şamil'in naibleri.

Son arananlar:

• beleň,
• tomb,
• töpretmek,
• akçaağaç,
• turistik,
• ilkcə,
• anmalık,
• ruletka,
• palman,
• olasılık,
• steel,
• ana,
• luza,
• rysgal,
• irdik,
• siklamen,
• kilem,
• saltus,
• olasılı,
• eceke,
• kurtanmak,
• nayıb