o‘rmak
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
ormak
1. Biçmek (Sadece tahıl, bitki vb. için)
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
o'rmak
loom.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ormak
[ormok], işl. Hasylyny almak üçin bugdaý, arpa ýaly ak ekinleri orak we ş.m. bilen ýygmak. Her kim öz ekenini orar (Nakyl). Ýumruksyz ýüzer sen, ýüpsüz asar sen, Oraksyz orar sen, tygsyz keser sen (Magtymguly).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ormak
biçmek, tırpanlamak. Buday ~: buğday biçmek, orak bıla ~: orakla biçmek.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
ormak
kesmek, biçmek, vurmak, urmak·I, 14, 172; III, 45