dukandar
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
dukandar
f. Dükkancı, tezgahtar.
Son arananlar:
- qadimiy,
- içerik,
- Tahrip,
- içermek,
- ilğım,
- içgi,
- zehin,
- içgin,
- karamel,
- nerdek,
- alum,
- içik,
- tozanaq,
- sadık,
- içil,
- dağdaş,
- için,
- içindekiler,
- iblisane,
- içinden,
- içirken,
- dukandar