içgin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

içgin

[içği:n], hal. 1. Janypkeşlik bilen, çyn ýürekden, düýpli. Täze guruljak ymaratlaryň taslamalary bilen içgin tanyşdy (“Türkmenistan”). 2. Mähirli, gadyrly, tüýs ýürekden. Olar içgin salamlaşdylar. 3. Setir, hatar zatda iç tarapyna çekilip duran, hataryň iç tarapynda salnan. Ho-ol içgin salnan tamyň agzyndaky ak öýde bir goja ýaşaýar.

Son arananlar:

• saqındırmaq,
• sapid,
• examiner,
• ymarat,
• mayla,
• kotor,
• transmit,
• barğan,
• Dalak,
• birdəfəlik,
• qolçomaq,
• gabyl,
• şalt,
• Karnabahar,
• kimyo,
• gataltmak,
• daphne,
• Kamon,
• gaýta,
• qocalmaq,
• mahkam,
• içgin