diyə

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

diyə

is. [ər.] köhn. Keçmiş zamanda: öldürülmüş adam və ya heyvan əvəzinə öldürənin verməli olduğu mal və ya pul; qanbahası. [Əvvəlinci ərizəçi:] İndi at məsrəfdən çıxıbdır, diyəsini istərəm.. M.F.Axundzadə.

Son arananlar:

• realization,
• ketermek,
• rush,
• baktököl,
• ragman,
• Tegül,
• Müsahib,
• Garsak,
• kiriv,
• cırtkıç,
• Aktyor,
• ere,
• hegemony,
• noktolo,
• Sara,
• atlav,
• ko'mak,
• hicret,
• Hol,
• kenar,
• ýyrşaryşmak,
• diyə