ketermek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ketermek

gidermek, silmek, uzaklaştırmak. Könçekni kir tamğasın keter: pantolonun lekesini sil, aman iyisni keterirge küreşebiz: fena kokuyu gidermeye uğraşıyoruz, em ahırında caşnı üyden keterdiñ: en sonunda oğlanı evden uzaklaştırdın, kemlikleni barın ketereyik: kötülüklerin hepsini giderelim.

Son arananlar:

• participating,
• ötkeme,
• Dayça,
• sədaqətsiz,
• oziqli,
• joya,
• üzeri,
• sık,
• otaq,
• bişiv,
• poeziya,
• ekşi,
• səyahətçi,
• peso,
• loyalty,
• zong,
• arxalıq,
• dozer,
• oxşayış,
• Lütfen,
• turag,
• ketermek