ketermek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ketermek

gidermek, silmek, uzaklaştırmak. Könçekni kir tamğasın keter: pantolonun lekesini sil, aman iyisni keterirge küreşebiz: fena kokuyu gidermeye uğraşıyoruz, em ahırında caşnı üyden keterdiñ: en sonunda oğlanı evden uzaklaştırdın, kemlikleni barın ketereyik: kötülüklerin hepsini giderelim.

Son arananlar:

• Mün,
• büyre,
• ögüt,
• edifice,
• xassəli,
• duruxmaq,
• kéngeshmek,
• cele,
• lagnatlanmak,
• Yamaq,
• Xandon,
• nonagenarian,
• Tapa,
• hatred,
• olmak,
• nigar,
• jain,
• saksaul",
• sibir,
• Tört,
• ıpta,
• ketermek