distinctive
İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)
distinctive /dˈɪskɔːs/
1. ayıran, ayırt eden, tefrik ve temyiz eden
2. özellik belirten. disnctively ayırt ederek, farklı bir şekilde. distinctiveness ayırt edici özellik.
İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)
distinctive
diğerlerinden ayrı
ayıran
özel
Son arananlar:
- uçuk,
- Kebap,
- bostibosti,
- turug,
- burğu,
- boralı,
- qul,
- dollashmoq,
- damırlık,
- discretion,
- siñmek,
- poxod,
- dövmek,
- nitrasiya,
- BERCH,
- temirkazak,
- dexl,
- participating,
- gysganç,
- consideration,
- dızdız,
- distinctive