KUTURMAK
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kuturmak
kudurmak, cinnet getirmek, sinirlenmek, azarlamak, bağırıp çağırmak; azmak, azgınlaşmak, şımarmak. Soslannı iti kuturup allına tübegenni talağandı: Soslan’ın köpeği kudurarak önüne çıkanları ısırmış, suv kuturup ağadı: su kudurarak akıyor, cel kuturğança uradı: rüzgâr kudurmuş gibi esiyor meni kuturta başlağansız: bana cinnet getirtmek üzeresiniz; munu eşitse atañ kuturlukdu: bunu duyarsa baban sinirlenecek; Sabiyni üsüne süyelip kuturadı: çocuğun üzerine dikilip azarlıyor; allına tübegenni barına da kutura edi: önüne çıkan herkese bağırıp çağırıyordu; ol baylıkdan kuturadı: o zenginlikten kuduruyor, ol toyğandan kuturadı: o doygunluktan şımarıyor, .
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kuturmak
haddini aşmak, kudurmak, azmak· I, 508; II, 74. 75 bkz> kudurmak