değme

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

değme

I и. тию; кисешү


değmeс. гадәти, гади

Son arananlar:

• aptes,
• opp,
• yapalak,
• meň,
• Ramazan,
• Öğüt,
• midilli,
• uyuv,
• acme,
• erzimek,
• çapmak,
• öndür,
• égiz,
• Kumral,
• procession,
• çawıg,
• galvaymoq,
• harita,
• öjeşmek,
• OYUM,
• seza,
• değme