OYUM
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
oyum
yahut oyum-çiyim: nakış, tezniyat, oymacılık; şırdaktın oyumu: şırddak’ın nakşı (bk. şırdak).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
oyum
düşünce, fikir. Seni ~uñ tüzdü: senin düşüncen doğru, ~ etmek: düşünmek, ~ etmey söleşgen: düşünmeden konuşan, ~ aytmak: fikir söylemek, meni ~uma köre: benim düşünceme göre, sağışdan ~ çığar: düşünceden fikir çıkar, bir ~da tohtaşıv: bir fikirde birleşme, ~suz cürügen acalsız ölür: düşüncesiz yürüyen ecelsiz ölür (a.s.).