davle

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

davle

(mitolojide) Tanrı.

Son arananlar:

• selinli,
• sgd,
• iyirmi,
• sevimlilik,
• bikini,
• ayit,
• tottuk,
• yutuş,
• Kayın,
• eňilmek,
• mavna,
• mission,
• çaglanmak,
• unukğan,
• Marselyeza,
• hopbalamak,
• kəf,
• anırtmak,
• gysmak,
• veya,
• baharatçı,
• davle