davle

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

davle

(mitolojide) Tanrı.

Son arananlar:

• kolçak,
• dış,
• kağızı,
• nechend,
• Mıh,
• yaradılıştan,
• correspond,
• levye,
• ýaýyn,
• sima,
• minbər,
• adinə,
• yanda,
• odaköze,
• daranglatmaq,
• gülünmek,
• süböö,
• balk,
• əmioğlu,
• eritmek,
• Xəlvəti,
• davle