cığılmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cığılmak

yıkılmak, yenilmek, düşmek. Atdan ~: attan düşmek, tutuşda ~: güreşte yenilmek (yıkılmak), cığılğannı sırtı cerden toymaz: yıkılanın (yenilenin) sırtı yerden doymaz.

Son arananlar:

• Yorgan,
• KİNƏ,
• arna,
• korulmak,
• poligon,
• tormor,
• irsi,
• Çilen,
• Mahcup,
• Televizyon,
• cırga,
• tuşag,
• Sakson,
• kaynatmak,
• ssenari,
• syndrome,
• Savlat,
• Yog,
• bula,
• mənbə,
• fırlatmaq,
• cığılmak