cığılmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cığılmak

yıkılmak, yenilmek, düşmek. Atdan ~: attan düşmek, tutuşda ~: güreşte yenilmek (yıkılmak), cığılğannı sırtı cerden toymaz: yıkılanın (yenilenin) sırtı yerden doymaz.

Son arananlar:

• sirek,
• güzəşt,
• süzülgen,
• Düzlük,
• consomme,
• convenient,
• bentli,
• sagyr,
• qoshmachilik,
• salina,
• nisbət,
• singar,
• kuvi,
• çekimser,
• kalayman,
• okuu,
• düşündürmək,
• valide,
• fıştırıq,
• ispiyon,
• gutlag,
• cığılmak