cün

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cün

yün; kıl (saç); tüy (kuşların); sarı cün: tülerken dökülmiyen tüy (dir, ki atın hasta olduğunun belgesidir); tülöndü cün : (at, inek) gibi hayvanların tüledikleri zaman döktükleri- tüy; çırımtal, cün bk. cırımtal; cündörü cata kaldı : ferahladı; başıma cün cıkkandan beri: <> hayatımın ilk günlerinden beri; erken çocukluğumdan beri; cün çiyleş : hasır üzerine yün yayma ve yuvarlama (keçe dövme vetirlerinden biridir); cün-cübür : her nevi yün; kozucün: kuzu yünü; cündöy sabadı : öyle dövdü ki anasını ağlattı harfiyen: yün gibi ditti.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cün

yün. ~ coppu: yün yumağı, ~ halı: yün iplik, ~ titmek: yün ditmek, yün atmak, ~ töşek: yün yatak, ~ñe tüşgen tavukça: yüne bulanmış tavuk gibi, ~ kumaç: yün kumaş, ~ iyirmek: yün eğirmek, ~ tarak: yün tarağı.

Son arananlar:

• Tan,
• diabolical,
• pökgermek,
• sedan,
• Temsilci,
• notable,
• dikkiç,
• seyirsindirmek,
• mükemmel,
• Oydurmak,
• Zum,
• pəhriz,
• cetdirmek,
• dayanaq,
• sebat,
• kinli,
• Cesaret,
• konralmak,
• tesbi,
• demkeş,
• dyrmamak,
• cün