cün

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cün

yün; kıl (saç); tüy (kuşların); sarı cün: tülerken dökülmiyen tüy (dir, ki atın hasta olduğunun belgesidir); tülöndü cün : (at, inek) gibi hayvanların tüledikleri zaman döktükleri- tüy; çırımtal, cün bk. cırımtal; cündörü cata kaldı : ferahladı; başıma cün cıkkandan beri: <> hayatımın ilk günlerinden beri; erken çocukluğumdan beri; cün çiyleş : hasır üzerine yün yayma ve yuvarlama (keçe dövme vetirlerinden biridir); cün-cübür : her nevi yün; kozucün: kuzu yünü; cündöy sabadı : öyle dövdü ki anasını ağlattı harfiyen: yün gibi ditti.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cün

yün. ~ coppu: yün yumağı, ~ halı: yün iplik, ~ titmek: yün ditmek, yün atmak, ~ töşek: yün yatak, ~ñe tüşgen tavukça: yüne bulanmış tavuk gibi, ~ kumaç: yün kumaş, ~ iyirmek: yün eğirmek, ~ tarak: yün tarağı.

Son arananlar:

• Semirmek,
• nanəcib,
• ötne,
• ayri,
• tamman,
• xadimlik,
• başcı,
• Temsil,
• saralmaklyk,
• ogşalmak,
• naki,
• çit,
• oblijrokom,
• sağırlaşma,
• medical,
• cho‘rilik,
• çory,
• arxadan,
• tragediya,
• software,
• tahrikçi,
• cün