cumulmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cumulmak

hücum etmek, yumulmak, kapanmak. Közleri cumulğandı: gözleri yumulmuş, kolları cumulmaydı: elleri yumulmuyor (kapanmıyor), aşarıkğa cumuladıla: yemeğe saldırıyorlar.

Son arananlar:

• türkça,
• syllabus,
• çövkən,
• productive,
• Sasımak,
• talguç,
• elam<,
• calbırak,
• DURUM,
• bitin,
• tuysukmak,
• scaffold,
• ýolguç,
• cıyılamak,
• sanal,
• bezide,
• galaba,
• söwda,
• oluşturmak,
• KÖFTE,
• xanı,
• cumulmak