bayçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bayçı

kuş şeklinde tasvir edilen efsanevi bir varlık. Bayçının sesinin uğursuzluk getirdiğine inanılır (paganlıktan kalma inanç). ~ kıçırıp eşitdim: bayçının sisini duydum. ~ tavuş: bayçı sesi.

Son arananlar:

• alayğa,
• əba,
• duvarıs,
• dogli,
• Rapor,
• algır,
• umsun,
• qonlamoq,
• aldawaç,
• bilgeşleýin,
• Watan,
• sulloh,
• alamangiz,
• küpe,
• tozumaq,
• almalık,
• alımlı,
• tarvaymoq,
• alişan,
• vestige,
• cunt,
• bayçı