bayçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bayçı

kuş şeklinde tasvir edilen efsanevi bir varlık. Bayçının sesinin uğursuzluk getirdiğine inanılır (paganlıktan kalma inanç). ~ kıçırıp eşitdim: bayçının sisini duydum. ~ tavuş: bayçı sesi.

Son arananlar:

• sarnamaklyk,
• Prezident,
• kanton,
• parğa,
• tıl,
• uslup,
• caydırıcı,
• bozuk,
• çaw,
• çuxalı,
• behave,
• merjen,
• galmagal,
• sımbat,
• kisəcik,
• haqiqatlik,
• Yüksük,
• Zağa,
• Tövlə,
• höl,
• ýaba,
• bayçı