aldawaç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

aldawaç

[a:llowa:ç], syp. 1. Aldap ünsüňi özüne çekýän, aldamaga ökde. Ependi: – Men aldawaç taýagymy alyp geleýin – diýip gitdi (Halk döredijiligi). 2. gepl.d. Çagalar üçin alynýan dürli sowgat, zat.

Son arananlar:

• karşılaşmak,
• Prokurorluq,
• oğunmak,
• deduktiv,
• oğrunoğrun,
• kirşə,
• elça,
• andom,
• yekəxana,
• dığan,
• ukyp,
• gullible,
• diljigar,
• qasr,
• beşlemek,
• Merkez,
• Mäşe,
• Uluu,
• töşö,
• irgeleş,
• civility,
• aldawaç