küpe
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
küpe
[Köken: Yerel] Isırga
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
küpe
и. алка küpeli с. алкалы kür и. дәвалау □ kür yeri курорт
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
küpe
Türkiye Türkçesi: küpe
Azerbaycan Türkçesi: sırğa
Başkurt Türkçesi: hırğa alka
Kazak Türkçesi: sırğa
Kırgız Türkçesi: kulak söykö sırğa
Özbek Türkçesi: isirğa
Tatar Türkçesi: alka sırğa
Türkmen Türkçesi: gulakhalka ısırğa
Uygur Türkçesi: halka päynäzä
Rusça: ser'gi
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
küpe
[küpö] I, at. Ýolagçylar otlusyndaky wagonlarda iki ýa-da dört orunlyk ýer.
KÜPE [küpö] II, at. 1. Arka, ýagyrny; pilçäniň üsti, küpeç. 2. göç. m. Bir zadyň üsti, ýokarsy, depesi.
‣ Küpesine bermek (ýapmak) arkasyna, ýagyrnysyna urmak.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
küpe
küpe, III, 217