belev

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

belev

bk. belevüt.

Son arananlar:

• nc,
• choqqi,
• kəsr,
• ağgün,
• grasping,
• taqilmoq,
• Anne,
• mehtap,
• domineer,
• eňme,
• kuvi,
• hurdahaş,
• demdynç,
• çekişmə,
• tınar,
• çıwı,
• taktala,
• məzur,
• saroyvon,
• ermen,
• kirtik,
• belev