zémin

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

zémin

f. Yer, toprak, kara. Memliket zémini – Ülke toprağı.

Son arananlar:

• vaftiz,
• urunmak,
• mızıltı,
• etikmek,
• sataşmak,
• cet,
• koyug,
• nen,
• ayavsuz,
• tayın,
• Nüans,
• təsərrüfat,
• zimistan,
• matbaacı,
• pelte,
• bağımsızlık,
• ozuqa,
• bardırğan,
• tiyatir,
• Definition,
• irtemek,
• zémin