zémin

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

zémin

f. Yer, toprak, kara. Memliket zémini – Ülke toprağı.

Son arananlar:

• dəndə,
• adılkeç,
• afsona,
• Qiziq,
• xas,
• utma,
• bahalıq,
• xatırık,
• nəmənə,
• gerim,
• Cür,
• sayuz,
• süngülü,
• Ünlü,
• bayda,
• salay,
• sewebi,
• şeytənət,
• strive,
• siýmek,
• Soykırım,
• zémin