zémin

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

zémin

f. Yer, toprak, kara. Memliket zémini – Ülke toprağı.

Son arananlar:

• okil,
• kəc,
• hame,
• yanama,
• osma,
• prokuror,
• bakirə,
• Qalov,
• Təl,
• cherry,
• gelenek,
• Velhasıl,
• janda,
• beautiful,
• tecavüz,
• horram,
• muşqurma,
• Termoq,
• qazo,
• xabarsiz,
• sattırmak,
• zémin