cuk

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cuk

I, herhangi yapışan bir nesne (meselâ, kabın kenarlarına yapışan aş kalıntıları); cuk-cabur : kalıntı, artık; cuk-cuburun kaltırbay cıyıp terip aldı : hiçbir şey bırakmadan topladı; cuurat tögülsö, cugu kalat ats. cuurat (bk.) dökülürse (herhalde kapta) bir şey kalır.

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cuk-

II, yapışmak; catkanga caan cukpayt ats. : <> (harfiyen: yatana yağmur değmez); suu cukpagan : suya düşerse de kuru çıkan kimse.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cuk

şey, eşya, bir şey, hiç bir şey. ~ aytmağanlay ketdi: bir şey söylemeden gitti, ~dan artha turmağan: hiç bir şeyden geri durmayan, hiç bir şeyden çekinmeyen, ~un bilmegen: bir şeyini bilmeyen (ne yaptığını bilmeyen), ~ bitmegen: hiç bir şey bitmeyen, ~ cokdu: bir şey yok, bu ~ğa kelişmeydi: bu bir şeye uymuyor, ~ koymay aşadık: bir şey bırakmadan yedik, ~ğa sanamağan: hiç bir şeye yaramayan, butum ~ sezmeydi: bacağım bir şey hissetmiyor, bir ~ avuzlan: bir şey atıştır, ~ğa da caramadı: bir şeye de yaramadı, aña bir ~ ayt: ona bir şey söyle.

Son arananlar:

• çariş,
• ağılamak,
• öten,
• Narpyz,
• bayırbacaq,
• kıstalañ,
• deşkiç,
• huriliqo,
• stove,
• nəzarətçi,
• iñir,
• tv,
• xa,
• şortu,
• sabahlıq,
• üle,
• ebeveyn,
• dılğır,
• bödüröy,
• clergy,
• gadobachcha,
• cuk