cuk

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cuk

I, herhangi yapışan bir nesne (meselâ, kabın kenarlarına yapışan aş kalıntıları); cuk-cabur : kalıntı, artık; cuk-cuburun kaltırbay cıyıp terip aldı : hiçbir şey bırakmadan topladı; cuurat tögülsö, cugu kalat ats. cuurat (bk.) dökülürse (herhalde kapta) bir şey kalır.

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cuk-

II, yapışmak; catkanga caan cukpayt ats. : <> (harfiyen: yatana yağmur değmez); suu cukpagan : suya düşerse de kuru çıkan kimse.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cuk

şey, eşya, bir şey, hiç bir şey. ~ aytmağanlay ketdi: bir şey söylemeden gitti, ~dan artha turmağan: hiç bir şeyden geri durmayan, hiç bir şeyden çekinmeyen, ~un bilmegen: bir şeyini bilmeyen (ne yaptığını bilmeyen), ~ bitmegen: hiç bir şey bitmeyen, ~ cokdu: bir şey yok, bu ~ğa kelişmeydi: bu bir şeye uymuyor, ~ koymay aşadık: bir şey bırakmadan yedik, ~ğa sanamağan: hiç bir şeye yaramayan, butum ~ sezmeydi: bacağım bir şey hissetmiyor, bir ~ avuzlan: bir şey atıştır, ~ğa da caramadı: bir şeye de yaramadı, aña bir ~ ayt: ona bir şey söyle.

Son arananlar:

• emal,
• köseýiş,
• yağmacı,
• supu,
• texnika,
• birwagt,
• pazartesi,
• Xonça,
• gereň,
• dona,
• ziraat,
• köfte,
• esir,
• suzgich,
• axmaqlıq,
• briqada,
• tavsiya,
• Candırmak,
• Musiqipərəstlik,
• amannurbat,
• cürmö,
• cuk