cilik
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
cilik
borumsu kemik , ilikli kemik; ilik- cilik : hısım akraba.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cilik
ilik. Omurav ~: omurilik, süyekni ~i kan eterge igi keledi: kemik iliği kan yapmak için iyi geliyor. ~in üzmek: iliğini koparmak.