cibitmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cibitmek

ıslatmak, nemlendirmek. Cañur cerni cibitdi: yağmur yeri ıslattı, eskileni ~: çamaşırları ıslatmak.

Son arananlar:

• taraş,
• bürgüt,
• udul,
• corn,
• gora,
• qıcıq,
• bozbaş,
• adras,
• wysal,
• zarchova,
• gömük,
• hürsek,
• gizol,
• şıñır,
• kurğaksığan,
• nəfəsli,
• richly,
• motal,
• Baran,
• capsicum,
• Adash,
• cibitmek