cegen
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cegen
hasır. ~ soğuv: hasır örme, üynü tübüne ~ cayılıb tura edi: evin altına (tabanına) hasır serilip duruyordu, ~ caymak: hasır sermek, kesine ~ etalmağan, birevge becen ete edi: kendisine hasır yapamıyan, başkasına ot destesi yapıyordu (deyim).