caşlay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

caşlay

gençken, çok genç. Ol ~ ölgen edi: o gençken ölmüştü, anı erge ~ berdile: onu kocaya çok genç verdiler.

Son arananlar:

• Suyolu,
• dagynyk,
• dirijorluq,
• simap,
• Mehtərxana,
• şaylan,
• öwüsdirmek,
• balgaz,
• sığallanmaq,
• birle,
• vermilion,
• Urdu,
• Ses,
• zəncəfil,
• aşm,
• xanım,
• caliban,
• başdansowma,
• harç,
• Kollama,
• bənzəmək,
• caşlay