caşlay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

caşlay

gençken, çok genç. Ol ~ ölgen edi: o gençken ölmüştü, anı erge ~ berdile: onu kocaya çok genç verdiler.

Son arananlar:

• kolba,
• tanvir,
• abit,
• tarat,
• Fakat,
• qeyser,
• yıxıq,
• relief,
• mefkûre,
• negü,
• Gowurdak,
• küülön,
• Oynatmak,
• kelpeze,
• tawramak,
• gep,
• rejisör,
• tutkal,
• soralmaq,
• mevcudiyet,
• ugurtapyjy,
• caşlay