abit

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

abit

a. Abid; takva ehli; zahit.

Son arananlar:

• manufakturaçı,
• şakıldak,
• kaşıklamak,
• karamık,
• gər,
• sekizinci,
• alternator,
• sehil,
• sığırcık,
• sieve,
• surpass,
• ZOLAK,
• bogdak,
• Kayık,
• allanäme,
• kervan,
• tuğyan,
• özli,
• dorguy,
• keçmek,
• tige,
• abit