cayılmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cayılmak

yayılmak, genişlemek, otlamak, serilmek. Eskile künñe cayılğandıla: çamaşırlar güneşe serilmişler, anı kelgen haparı cayıldı: onun geliş haberi yayıldı, malla tüzde cayıldıla: hayvanlar ovada otluyorlar, cayılıp olturmak: yayılıp oturmak, üynü tübüne küyüz cayılğandı: evin tabanına halı serilmiş.

Son arananlar:

• demeç,
• tekşirici,
• əndərmə,
• argıt,
• excoriate,
• quqqu,
• sefer,
• sözleýiş,
• süstləşmək,
• toki,
• qəltan,
• Minmoq,
• viran,
• spree,
• düşelge,
• Karbid,
• Baldız,
• Miraxur,
• coward,
• tutuklu,
• erne,
• cayılmak