cavab
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
cavab
is. [ər.]
1. Şifahi və ya yazılı suala, sorğuya və s.-yə qarşılıq olaraq söylənən söz (sual, sorğu müqabili). Cavab tapmaq. Cavabı ölçüb-biçmək. Bu cavab olmadı. – Nə üçün trest geridə qalır? Sual qısa və aydın olduğu üçün cavab da eyni dərəcədə qısa və aydın olmalı idi. M.Hüseyn. // Yazılan məktuba, müraciətə və s. cavab olan məktub. ..Məktubun cavabını aldım. Ərizənin cavabı hələ də yoxdur. – Bahadır kağızına cavab gözləyirdi. N.Nərimanov. // Keçilmiş dərsin və ya verilmiş sualın müəllimə izah edilməsi; verilmiş suala dair materialın xülasə edilməsi. Cavablar imtahan komissiyasını qane etdi. Cavablara diqqətlə qulaq asmaq. – ..Ancaq verdiyim izahedici suallara Ağarəhim çox qəşəng cavablar verdi. S.Rəhman. • Cavab vermək – 1) sorğuya qarşılıq olaraq söz demək. Məmməd səbirli tərpəndi, sakit və soyuqqanlı cavab verdi. V.Şıxlı; 2) məsuliyyət daşımaq, cavabdeh olmaq. [Nüsrət:] Hər şey üçün mən özüm cavab verəcəyəm. C.Cabbarlı. [Zahid oğlu:] Qoy indi Fərhad oğlu öz ağ başı ilə ədalət məhkəməsi qarşısında cavab versin! S.Rəhimov. // Çağırışa hay vermə, səsə səs vermə. Cavab əvəzinə yenə də eyni sükut… H.Nəzərli.
2. Riyazi misal və məsələnin həlli, nəticəsi. Məsələnin düzgün cavabını almaq. Misala cavab yazmaq.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
cavab
cevap, mukabele, yanıt
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cavab
(malk.) bk. cuvab.